понедељак, 5. март 2012.

Mijn ziekte


  Beste mensen, 

   In deze blog zal ik over mijn ziekte schriven. 
   Vorig weekend ben ik verkouden. Ik was uitgeput en ik heb in bed gelegen. Ik heb keelpijn gehad en ik heb veel gehoest. Mijn neus is alle dag gelopen en ik heb de koorts gehad.
   Op zaterdag kon ik niet naar de feestje van mijn vriendin gaan. Ook ik kon niet naar de grootouders voor de etentje op zondag gaan.
   Mijn moeder heeft de thee gekookt en ik heb de hoestsiroop gedronken, drie lepeltje per dag. Tegen de koorts heb ik Paracetamol ingenomen, één of twee tabletten per dag. Ook ik heb de neusdruppels ingenomen.
   Vandaag ben ik een beetje beter maar ik zal niet naar de faculteit gaan, omdat ik helemaal wil genezen.
   
   Mensen, passen op voor het veranderende klimaat en verkoudheiden! :)



Tot de volgende keer! :)

Milica Uzelac

недеља, 26. фебруар 2012.

De vrijwilligerswerk

   Hallo mensen,




   In deze blog ga ik over het vrijwilligerswerk schrijven.
   Ik ben dol op vrijwilligerswerk. Meestal heb ik op de sport competities gewerkt. Eerste heb ik op de Universiade in Belgrado (2009 jaar) gewerkt. Dat was in sporthal ''Pionir'', sport - de volleybal. Ik houd van kijken naar de wedstrijden en dat is gezellig altijd. Ik heb veel aandenkenen en geschenken van atleten. Ik heb veel vrienden en vriendinnen ontmoet. Ik heb ook veel atleten uit de hele wereld ontmoet. Dan heb ik op ''Davis cup'' gewerkt, daarna heb ik op ''Fed cup'' gewerkt. Dat was ook gezellig en ik heb veel foto's met tennisspelers. De meest interessante wedstrijd was De volleybal World League finale in Belgrado, in ''Beogradska arena''. Toen heeft Servië zilver medaille gewonnen.  Van deze wedstrijden heb ik veel mensen uit Servië, maar de meest van hen wonen in Bosnië en Herzegovina. Ik ga op reis vaak er en zij komen in Belgrado.
   Proberen de vrijwilligerswerk!!! :)))






    


Tot de volgende keer! :)

недеља, 19. фебруар 2012.

Mijn moeder

Hallo mensen,


   Ik ga over mijn moeder schrijven. Haar naam is Jelena. Kinderen uit de familie heten haar ''Jelka'', vrienden en vriendinnen heten haar ''Jelče'' en ik heet haar ''Jeckole'' of ''Mamita''... :D Ze heeft veel roepnamen.
   Mijn moeder is geboren op 8 September in Belgrado, maar ik zal geen de geboortejaar zeggen. Dat is onfatsoenlijk. Ze heeft een zus, Vesna, en dat is mijn tante. Vesna is twee jaar jonger dan Jelena.
   Jelena heeft steil, halflang, lichtbruin haar. Haar ogen bent blauwe en ze draagt een bril soms. Ze is van gemiddelde lengte en zij is mooie vrouw. Ik lijk op haar.
   Zij is gegaan op de  middelbare school en op de Faculteit der Economische Wetenschappen in Belgrado. Ze heeft gewerkt als de toeristische gids, maar vandaag wertkt zij in kleine besloten vennootschap.
   Mijn moeder is een vrolijke en positieve vrouw. Soms is ze emotionele en medelevende, maar soms is zij strenge moeder.
   Ze houd van kijken naar de TV-series en sport, omdat zij de volleybal heeft gedaan. Ze houd van muziek, zingen en schilderen. Natuurlijk, ze is dol op koken.
  Ik houd van haar en zij houd van me... :)





   Tot de volgende keer! :)

четвртак, 16. фебруар 2012.

Nikola Grbic

   In deze blog ga ik over Nikola Grbic schrijfen.
   Hij was Servische volleybal team speler. Vandaag bent hij lid van volleybalclub ''Piemonte volley'', van Italië. Hij is geboren in September 1973 in Zrenjanin. Zijn vader, Milos Grbic, heeft ook aan volleybal gedaan. Zijn moeder was de lerares in de school. Nikola heeft een broer, Vladimir Vanja Grbic, en hij is ook volleybal speler. Nikola woont in Italië met zijn vrauw Stanislava en zoon Mateja.
   Nikola is een bekend en goede volleybal speler. Hij heeft een gouden medaille van Olympische Spelen in Sydney (2000. jaar) en bronzen medaille van Olympische Spelen in Atlanta (1996. jaar). Behalve dat, Nikola heeft veel medailles van WK en EK, en natuurlijk van clubcompetities. In 1997. jaar was hij de beste mannelijke atleet van de wereld. Nikola was aanvoerder van Nationaal team tegen het einde van zijn carrière.
   Nikola en zijn broer Vanja zijn ''de alfa en omega'' van de Joegoslavische volleybal. Alle mensen in Servië weten over hen en houden van henAlle zijn trots op hen, omdat zij mijn favoriete sporters zijn.


Vanja (links) en Nikola (rechts)
Ik met Nikola :)

четвртак, 9. фебруар 2012.

:)

Hallo,




Ik heet Milica. Mijn achternaam is Uzelac. Ik heb veel roepnamen: Miki, Mici, Uze, Uzy, Cole...

Ik ben 19 jaar oud en ik studeer Dutch taal, literatuur en cultuur op Filologische faculteit,
Universiteit van Belgrado. Ik woon in Belgrado (SERVIË), op Zvezdara, al mijn hele leven. Ik heb altijd in deze flat gewoond.

Ik houd van sporten, de muziek, de feestjes en reizen.
Mijn lievelingssport is de volleybal, dan de basketbal, daarna de handbal en het waterpolo. In het verleden heb ik op de volleybal gezit. Voormalige Joegoslavische rock is mijn lievelingsmuziek.

Ik ben dol op de snoepen, schoenen met de pump, zee en de zon, de sneeuw en de berg, het blauw kleur, het ijsje, lezen boeken, kijken de films, de zoenen, Chinees eten, de kersen, dansen, mijn vrienden en vriendinnen van middelbare school, leren andere talen en mijn vriend Filip... :)

Ik lust geen de erwt en de paddestoelen, de regen, verveeld en nerveus mensen, de wotka, goudblond haar, de tandarts, de verkoudheiden, het donker, de puisten, de kevers, de sap van de perzik, het bruin kleur en de politiek...

Dus voor nu! Tot gauw!!! :)